Visumstress

Als je middenin de procedure zit om een visum voor Australie aan te vragen heb je hier, in meer of mindere mate, altijd wel een keer last van. Daarin ben ik zeker niet de enige (Rimko en Ingrid, ik heb jullie idee voor een blog ook even gebruikt...). In mijn geval, waarin niet alles geheel soepeltjes is verlopen de afgelopen vier jaar (jaja het is alweer vier jaar geleden dat ik aan mijn visum aanvraag begonnen ben) en het verloopt nog steeds niet soepeltjes. Dus dan heb je helemaal wel eens last van visumstress. DIAC werkt ook niet mee met alle veranderingen die zijn doorgevoerd de afgelopen tijd en wederom staan er veranderingen op stapel, welke nog niet geheel duidelijk zijn, maar wat wel weer veel onrust met zich meebrengt. Gaat het dan nog langer duren? Dat kan bijna niet, want ik lig al helemaal onderaan de stapel! Maar is het straks uberhaupt nog wel mogelijk een visum te bemachtigen? Al kan ik me ergens niet voorstellen dat dat zou kunnen, daar ik vind dat zulke veranderingen dan alleen doorgevoerd kunnen worden voor nieuwe aanvragen (wat tot voor kort ook eigenlijk het geval was; een verandering die doorgevoerd werd gold voor alle nieuwe aanvragen en niet voor de aanvragen die al binnen waren bij DIAC).
Voor mij is al duidelijk dat ik, zonder State Sponsorhsip, nog erg lang moet wachten op een visum. Dat gaat nog zeker een jaar tot anderhalf jaar duren, zij het niet nog langer. Zelf zou ik het liefst mijn 30ste verjaardag in Australie vieren en dus mijn visum voor Oktober 2010 hebben. Daar ik tot Februari 2011 in Nieuw Zeeland mag zijn, is mijn uiteindelijke doel een visum hebben voor Febriari 2011. Helaas is dat een doel waarin DIAC moet gaan werken en waar ik niks in kan doen.
Daarom zet ik weer alles om mijn kansen op een State Sponsorship te vergroten. Nadeel is dat je hier dan weer erg mee bezig bent en ondanks dat de kans klein is, ik toch daar mijn hoop op vestig. Echter is de kans dan weer groot dat de hoop wederom met een bericht vernietigd wordt. Dat is natuurlijk geen reden om op te geven en daarom ga ik wel door en blijf ik het proberen. Het is echter wel frustrerend dat het allemaal zo gaat, dat je niet weet waar je aan toe bent.
Daarnaast rijst bij mij ook nog wel eens de vraag: wat als ik geen visum heb op het moment dat mijn Working Holiday voor Nieuw Zeeland afloopt? Op dit moment zie ik het niet zitten om dan terug te keren naar Nederland. Ik weet natuurlijk niet hoe ik daar op dat moment tegenaan kijk. Er zijn wel een aantal opties die ik openhoudt, maar waar ik nog niet teveel aan wil denken, omdat ik er vooralsnog vanuit moet gaan (van mezelf) dat ik tegen die tijd toch wel een visum heb (Working Holiday voor Canada en in de UK is genoeg werk voor Social/ Welfare Workers). Dit zouden dan wederom tijdelijke opties zijn, totdat ik alsnog ooit wellicht een visum krijg...

Een hoop zorgen, wellicht zijn sommige wat voorbarig, maar dat komt door een jarenlang onzeker proces, waardoor ik niet meer op het systeem van Diac vertrouw. Toch blijf ik positief, in die zin dat ik blijf proberen om zo spoedig mogelijk naar Australie te kunnen gaan. Dat is mijn doel en dat doel wil ik, uiteindelijk, bereiken. En wie weet, doet er zich uiteindelijk ooit een mogelijkheid voor, waardoor ik toch nog sneller dan veracht mijn visum heb...
Of moet ik dan toch maar op zoek gaan naar mijn eigen "Outback Jack"?