Sunday, December 27, 2009

Etentje Southern Cross!

Eindelijk was het afgelopen week zover. Op 24 december 2009 zou ik mijn moeder, Joop, Koen en Jet trakteren op een etentje in Southern Cross, bij wijze van afscheids en kerst cadeautje. Het hele restaurant zat voor die avond vol, dus het was een gezellige bedrijvigheid. Het restaurant is flink opgeknapt sinds ik er de laatste keer ben geweest en het zag er prima uit. De service is trouwens van begin tot einde ook prima geweest!
We zijn begonnen met de cadeautjes. Zelf heb ik nog een aantal Maleisische Ringgit gehad (voor mijn tussenstop van 15 uur in Kuala Lumpur), wat Nieuw Zeelandse Dollars waarmee ik de eerste avond in ieder geval kan eten, een kaartje voor de musical Rent in Auckland in april en een doos chocotoffs. Leuke en handige cadeaus dus...
Het etentje was ook gezellig en het eten erg goed.














Nadat ze van mijn plannen hadden gehoord kreeg ik wel een heel speciaal toetje. Ze hadden hem speciaal voor mij versierd:
Al met al was het een erg gezellige avond, waarbij we hebben genoten van heerlijk eten. Mocht je ooit Australisch willen eten, is Southern Cross een echte aanrader!
Ik kijk in ieder geval met veel plezier terug aan deze gezellige avond!

Thursday, December 24, 2009

Dromen zijn bedrog?

Nee ik heb nog steeds niks van de overheid van West Australie gehoord. Althans, niet als ik wakker ben...
Ik heb afgelopen week wel twee keer gedroomt dat ik GEEN State Sponsorship krijg. Geen wonder dat ik niet lekker slaap de laatste tijd.
Zouden deze dromen werkelijk bedrog zijn, of een teken dat ik mijn hoop niet teveel op deze kans moet vestigen? Helaas heb ik het verlossende antwoord nog niet mogen ontvangen. En op het antwoord uit mijn droom zal ik maar niet al teveel waarde hechten. Daarmee wacht ik wel totdat ik een antwoord heb gehad terwijl ik wakker ben. Dat lijkt me handiger!!!

Friday, December 18, 2009

Merry Christmas and a bloody Happy New Year!



Ik wens alle lezers van mijn Blog:



















And a:














Happy New Year!!!
Liefs, Femke

Monday, December 14, 2009

kerstcadeautje of niet?

Vandaag kreeg ik van de overheid van West Australie te horen dat ik op de stapel lig om binnen 2 weken antwoord te krijgen of ik een State Sponsorship krijg of niet. Wordt het een kerstcadeautje, of zal ik opnieuw teleurgesteld worden? Het laatste is het meest waarschijnlijk, toch hoop ik stiekem eens op goed nieuws. Hoe dan ook, op dat moment is het in ieder geval duidelijk en is de onzekerheid van het wachten over. Dat is in ieder geval wel fijn natuurlijk!!! Ik ben erg benieuwd. Ondanks dat de kans dat ik een State Sponsorship krijg, niet zo groot is, heb ik er de laatste tijd wel weer alle hoop op gezet! We gaan het nu binnenkort zien.

Friday, December 11, 2009

Skype

Aangezien de datum dat ik zal vertrekken momenteel steeds sneller dichterbij komt (gelukkig!), heb ik vandaag besloten skype te installeren, zodat deze werkt op het moment dat ik weg ben. Bij mij is skype inmiddels op mijn computer geinstalleerd, dus misschien is het leuk als anderen (die graag in contact met mij blijven) deze hypermoderne manier van communiceren ook gaan installeren, zodat we wellicht al voor vertrek kunnen kijken of het werkt.
Skype is een gratis manier van bellen via de computer, waarbij je (als je een webcam hebt) elkaar ook nog eens kan zien! Hardstikke makkelijk, leuk en gratis (ik ga dan wel emigreren, maar blijf wel een Nederlandse) dus. En ook al zit ik dan straks aan de andere kant vand e wereld, dan kunnen we elkaar toch nog zien en spreken.

Helaas is er verder geen nieuws. Nog steeds heb ik niks gehoord van de overheid van West Australie en blijft het dus spannend of ik in aanmerking kom voor een State Sponsorship. Elke week hoop ik dat dit dan de week is met het verlossende antwoord, maar ook deze week is het stil gebleven vanuit Down Under. Zelfs mijn mailtjes met de vraag hoe lang het gaat duren worden niet beantwoord en dus zit er niks anders op dan wachten. Je zou inmiddels denken dat ik daar goed in ben geworden, maar ik vrees dat het nooit went...

Nou ik zou zeggen; ga allemaal skype downloaden, dan kan ik jullie volledig op de hoogte houden van al mijn belevenissen in Nieuw Zeeland en mijn visumnieuws over Australie!!!

Monday, November 30, 2009

Dat wordt nog spannend...

Vorige week waren ze, voor mijn aanvraag voor een State Sponsorship voor West Australie, bij de aanvragen van begin juli. Dat wordt dus spannend, aangezien mijn aanvraag van 27 juli is en dus bijna aan de beurt. Daarnaast heb ik net gelezen dat ze, met de visumaanvragen bij DIAC, inmiddels beginnen aan de mensen in catagorie 5, mensen die niet op de CSL lijst staan, maar wel door een Staat gesponsord worden. Deze worden behandeld op voligorde van binnenkomst. Mocht het zo zijn dat ik een State Sponsorship krijg (de kans is echter kleiner dat ik hem niet krijg, maar dat even terzijde), is het dus een groot voordeel dat mijn aanvraag er al vanaf Juli 2008 ligt en kan de tijd van verhuizen naar Australie (wat momenteel staat op eind 2012/ 2013) aanzienlijk verkleint worden... Nu hoop ik dus des te harder op een State Sponsorship, want dat betekend dat ik na mijn jaartje Nieuw Zeeland toch (met een beetje geluk) zeker in Australie zou moeten kunnen zitten.
Helaas is de kans op een State Sponsorship niet zo groot, maar ik verwacht in December toch wel een uitkomst. Nu maar hard, heeeeeeeeel hard duimen dat deze uitslag eens positief is! Helaas is de teleurstelling dan wel weer des te groter, als blijkt dat het negatief uitpakt, maar laten we nou niet op de zaken vooruit lopen!

Saturday, November 28, 2009

Dag, dag lieve Mouse

Vandaag is het afscheid nemen eigenlijk al een beetje begonnen... Ik heb vandaag mijn lieve poes Mousje naar haar nieuwe baasje gebracht. Gelukkig leek ze snel te wennen. Nadat ze 10 minuten onder de bank heeft gezeten, is ze het huis eens gaan verkennen. Alles werd bekeken en besnuffeld en ze is met ons meegelopen naar boven. Dat kent ze bij mij natuurlijk niet. Gelukkig heeft Marian flink wat ramen en daar werd al goed gebruik van gemaakt. Nadat ze alles had bekeken is ze gaan eten, spelen en lag ze languit op het kleed. Het is dan wel vreemd om weg te gaan, maar ik heb er wel een goed gevoel over. Ze gaat gelukkig naar een bekende en ik ga haar in januari nog even verwennen met allemaal knuffels.
In huis is het wel stil... Nu woon ik echt alleen. Gelukkig weet ik waarom ik het doe. En ondanks deze momenten heb ik er echt geen spijt van. Nee laat Januari maar komen, kan me niet snel genoeg gaan! Voor Mouse is dit de juiste keuze...
Dag lief Mouseje, ik weet zeker dat je een heel goed nieuw huisje hebt gevonden, al zal ik je best wel missen hoor!

Thursday, November 26, 2009

Auckland

Nadat ik een beetje aan het rondsnuffelen was in Auckalnd (op internet dan he), heb ik wat leuke workshops gevonden, betreffende theater. Hierdoor ben ik wel een beetje gaan twijfelen over het werken op een melkboerderij. Dat betekend namelijk weer een tijdelijke verblijfplaats, waarbij ik ook niets verdien en ik geen mogelijkheden heb om een cursus te doen. Daarnaast blijf ik daar geen jaar, waardoor je weer blijft reizen en ik eigenlijk gewoon een jaartje ergens wil wonen.
Dus ben ik ook naar de mogelijkheden gaan kijken in Auckland en dan blijkt dat ik een aantal opties heb, qua werk:
* begeleiden van mensen met een handicap, of iets dergelijks (mits er vacatures zijn op het moment dat ik aankom)
* Nanny, waarbij je elke dag een aantal uren werkt (meestal tussen de 32 en 45 uur per week) en waarbij je per uur betaald krijgt en niet inwoont bij de familie.
* au pair, waarbij je hetzelfde doet als een nanny, alleen woon je tevens bij het gezin in.

Ik heb inmiddels een mailtje gekregen van een gezin voor de au pair functie, maar heb nog even besloten deze niet aan te nemen, daar ik zie dat er redelijk wat aanbiedingen zijn en ik het idee heb als Nanny wat meer vrijheid te hebben en ook wat meer te verdienen. Hierdoor heb ik dus besloten nog even te wachten om hier echt concrete afspraken over te maken. Daarnaast heb ik de eerste week in auckland om even rond te kijken wat ik kan gaan doen.
Verder heb ik een aantal workshops gezien die ik wel leuk vind. Een theatre performance workshop van 9 weken, een drama class voor een jaar (ga dan een van de twee doen) en een broadway dans workshop.
op dit moment trekt het mij dus meer aan om gewoon in Auckland te blijven en daar voor een jaartje mijn leven op te bouwen. Ik hou dus alle cursussen, musicals, theatershows en vacatures in de gaten en mail zo af en toe even voor informatie. Als ik er dan zo mee bezig ben, krijg ik toch ook wel erg veel zin om te gaan vertrekken. Gelukkig is het nog maar ruim 2 maanden, dus wat dat betreft begint het (gelukkig) ook echt op te schieten!

Sunday, November 15, 2009

steeds een stapje verder...

En zo tikt de tijd voorbij en lijkt het allemaal toch ook wel weer snel te gaan. Inmiddels is het al halverwege November en staat December alweer half om de hoek te kijken... Ik heb altijd gezegd dat het vanaf December snel zal gaan.
Ik moet zeggen dat ik daar ook wel blij mee ben. Nu inmiddels alles is geregeld ben ik er wel aan toe daadwerkelijk te vertrekken.
In Nederland is zo goed als alles opgezegd, in ieder geval de belangrijke dingen. En ook mijn verblijf in Nieuw Zeeland, is in ieder geval voor een gedeelte geregeld.
Inmiddels heb ik ook mijn hostel geregeld voor de eerste week in Auckland, ditmaal in een Bed and Breakfast. Van 2 t/m 8 Februari verlijf ik in Freeman's Bed and Breakfast (http://www.freemansbandb.co.nz/) en heb ik mezelf getrakteerd op een heerlijke 1 persoonskamer, met gratis internet. Ik heb dan ook besloten mijn laptop mee te nemen. Ik heb 6 dagen in Auckland, waarin ik mijn bankrekening ga openen, mijn IRD (sofienummer) ga aanvragen etc. Van 8 t/m 12 Februari ga ik deelnemen aan de Kiwi Cowboy cursus, welke inmiddels ook is geboekt. Daarna ga ik op 13 Februari naar Otorohanga (1,5 ten zuiden van Auckland), alwaar ik op een boerderij ga werken tegen kost en inwoning. Hoelang ik daar blijf is nog onbekend, waarschijnlijk wordt dat een "we zien wel hoe het loopt" verblijf. Dit betekend dus wel dat de eerste weken zijn geregeld en ik dus in ieder geval een tijdje iets heel anders ga doen. Ik heb er dan ook erg veel zin in.
Ik ga iedereen, maar ook een aantal activiteiten, in Nederland ook echt missen, maar ik ben er zeker klaar voor om deze stap te gaan maken in mijn leven. Toch blijft het jammer om zoveel achter te moeten laten; natuurlijk in het bijzonder mijn familie, lieve vrienden en kennissen, mijn collega's, maar ook mijn erg goede, maar vooral ook gezellige toneelvereniging (wat was het heerlijk gister om te spelen voor al die mensen), mijn Mousje, alle Nederlandse musicals (jaja, ook dat zal wel even afkicken zijn) etc etc. Eigenlijk heb ik het allemaal al eerder beschreven. Van veel mensen krijg ik begrijpende reacties, maar ik krijg ook vaak te horen dat mensen het jammer vinden dat ik wegga; nou ik vind het ook erg jammer, dus dat gevoel is geheel wederwijds. Haha niet zo jammer dat ik daarvoor in Nederland blijf echter! Nee ik heb veel te veel zin in het avontuur wat eraan te komen zit. Wie weet waar het schip voor mij uiteindelijk zal stranden. Vooralsnog ga ik ervanuit dat dit in Australie is en dat ik jullie voornamelijk nog via internet, skype en telefoon spreek (en uiteraard de vakanties), maar je weet het nooit. En ach zover vooruit kijken heeft geen zin op dit moment. Ik neem de tijd zoals deze komt, de toekomst valt toch niet te voorspellen. En zo vlieg ik dus over 76 dagen (ik ben niet aan het aftellen haha) naar de andere kant van de wereld, een onbekend maar zeer welkom avontuur tegemoed.

Thursday, November 5, 2009

Zeker of twijfel?

Dat is een van de tipics waarin regelmatig gepost wordt op het forum van Xpdite (het Australie emigratieforum). Nou moet ik zeggen dat ik op dit moment weinig twijfels heb over mijn vertrek. Ik ben er eigenlijk wel klaar voor om te vertrekken en ik denk dat iedereen dat ook wel aan mij gemerkt heeft de laatste tijd. Dat betekend echter niet dat mijn keuze, om te gaan emigreren naar de andere kant van de wereld, dus geen negatieve gevolgen heeft.
Natuurlijk besef ik me heel goed dat Nieuw Zeeland, maar uiteindelijk ook Australie niet om de hoek liggen. Het is wel heel ver weg en mensen komen niet zomaar even langs... Alhoewel iedereen natuurlijk wel gewoon welkom is! Daarnaast laat ik een hoop achter; mijn familie, mijn vrienden en natuurlijk mijn Mousje. Mijn schoonzusje is zwanger en ik zal een hele andere band met het kleine mannetje opbouwen dan de andere familie die wel dichtbij wonen. Een band via de comuter en foto's. En niet alleen zal dit gebeuren met de nieuwe familieleden, maar ook met de al bestaande familieleden zal de band anders worden. Dat is een van de nadelige gevolgen van mijn keuze. Daarnaast besef ik me ook heel goed dat mijn keuze niet alleen nadelige gevolgen heeft voor mijzelf, maar vooral ook voor mijn familie (voornamelijk mijn moeder, haar man, en mijn broer en schoonzus), maar ook voor mijn vrienden. Door mijn keuze wordt hun leven ook beinvloed. Ik ga dan nog het avontuur tegemoed, een voordeel voor mij. Zij blijven achter en hebben die keuze niet zelf gemaakt. Gelukkig is iedereen heel begripvol, maar ik kan begrijpen dat het niet altijd leuk is.
Echter heb ik zelf niet echt het idee een keuze te hebben, al heb ik deze natuurlijk wel gemaakt. Het is iets wat ik moet doen, iets wat ik moet uitzoeken, om zelf verder te kunnen met mijn leven. Ik moet gewoon weten of mijn toekomst inderdaad in Australie ligt, om niet uiteindelijk met heel veel spijt door te moeten. En dus heb ik een keuze gemaakt, welke voor mij overduidelijk was. Iets wat ik moet doen, waar ik heel erg naar uitkijk, een groot avontuur. Maar ook een avontuur met nadelige gevolgen die ik niet zomaar uit het oog verlies. Nadelige gevolgen voor mij, maar vooral ook voor mijn omgeving.
Maar ik vergeet jullie zeker niet en wanneer mijn financien het toelaten kom ik zeker zo snel mogelijk een keertje op vakantie om iedereen te zien en te spreken. En natuurlijk zijn er genoeg communicatiemiddelen om in de tussentijd contact te houden... Al is dat natuurlijk niet hetzelfde!

Wednesday, November 4, 2009

When the journey begins!

87 dagen voor vertrek begint mijn start in Nieuw Zeeland toch vorm te krijgen... Had ik tot voor kort nog niet geregeld wat ik ga doen als ik in Nieuw Zeeland aankom, begin ik nu toch wel een weg te vinden.
Ik kom dinsdag 2 Februari om 12.00 smiddags aan. Die week kan ik mooi gebruiken om mijn bankrekening te openen, een sofienummer aan te vragen etc. Ik heb besloten (mocht er plaats zijn, wat vrijwel zeker is) van maandag 8 t/m vrijdag 12 Februari deel te nemen aan de kiwi cowboy cursus. Hierin ga je vooral heel veel paardrijden, leer je je paard verzorgen en leer je nog wat over het werken op een boerderij. Mensen die graag eens willen kijken wat zo'n week zoal inhoudt, kunnen een kijkje nemen op: http://www.kiwicowboy.co.nz/
Op zaterdag 13 Februari vertrek ik in de middag naar Otorohanga (ongeveer 2 uur ten zuiden van Auckland), alwaar ik op een melkboerderij ga werken, tegen kost en inwoning. Hoelang ik daar blijf is nog onzeker. Ik wil daar, als het bevalt, wel even blijven. Meer informatie hierover is te vinden op: https://www.wwoof.co.nz/profile.php?profile_id=1710
Ik verdien daar in princiepe niets, maar krijg wel gratig accomodatie en alle maaltijden en werk dan een bepaald aantal uren per dag mee op de boerderij. Best spannend, aangezien ik er nooit zo van hou om zomaar bij vreemde mensen te gaan "wonen" (sjah je weet nooit waar je terecht komt). Maar toch heb ik er ook wel heel veel zin in!
Wat ik daarna ga doen is nog onduidelijk. Waarschijnlijk ga ik tegen die tijd ook wat betaald werk zoeken, of ik ga nog wat boerderijwerk doen tegen kost en inwoning (maak je ten minste geen geld op).
Mijn verhalen blijven natuurlijk via deze weblog te volgen.

Saturday, October 24, 2009

Laatste keer!


Zoals zoveel de "voorlopig laatste keer" is in Nederland, vier ik vandaag dan ook mijn "voorlopig laatste" verjaardag in Nederland. Ook al gaat Australie wellicht nog even duren, denk ik dat ik voorlopig wel onder de pannen ben in andere landen en stiekem hoop ik toch zo snel mogelijk (liefst volgend jaar al) mijn verjaardag Down Under te vieren. 30 worden in Australie vind ik een mooi doel, echter leg ik de lat dan wel hoog.
Dus van mijn 29ste verjaardag in Nederland ga ik dan maar genieten. En waar de meeste mensen op dit moment gaan settelen; oude klasgenoten en leeftijdgenoten gaan samenwonen of trouwen, krijgen of hebben kinderen of kopen een huis, ga ik nog niet aan dit alles beginnen en begin ik aan mijn reis, welke me uiteindelijk naar eindbestemming Australie moet leiden. Hadden ze vroeger misschien toch gelijk als ze zeiden dat ik anders was dan anderen...

Friday, October 23, 2009

Nog 100 dagen...












Totdat ik vertrek!!!

Wednesday, October 7, 2009

Dear minister!

Ondanks dat ik heb besloten me voornamelijk te richten op mijn toekomstige reisplannen, betekend dit niet dat ik mijn visumaanvraag voor Australie helemaal loslaat. Op dit moment kan ik weinig doen, maar ik heb wel besloten nog een "laatste" paar mailtjes de deur uit te doen. Ze kunnen maar beter zien dat je er nog steeds mee bezig blijft. Ik heb een mailtje gestuurd naar een manager (van de Case Officers) bij DIAC en hetzelfde mailtje heb ik gestuurd naar de minister van Immigratie! van de minister verwacht ik eigenlijk geen antwoord. Toch vind ik het belangrijk om van me te laten horen en te blijven vechten voor een visum.
Dit is de brief die ik heb geschreven:

I’m writing you this letter due to the changes in the immigrationproceedings.
In the first place I would like you to know that I do understand that theimmigration policy has to be adjust, considering the current economicalcrisis. I don’t have any knowledge of immigration policy’s or economicalchances, but I do like to share my story with you.
My story begins in 2006 as I deside to immigrate to Australia, after I havebeen travelling through Australia for 7,5 months. I did sent my firstapplication for a Skilled Migration visa to DIAC around November 2006. Lessthen a year later I receive an e-mail stating I don’t have enough pointsfor a Skilled Migration visa. According to my Case Officer I’ve got 115points instead of the essential 120 points. My Case Officer e-mailed that Idin’t have enough points because I din’t meet the requirements of threeyears of work experience in Welfare Work, which is my profession. At thattime I had 2,5 years of work experience in disability care and two yearsand seven months of work experience in a youth psychiatric hospital.According to my Case Officer disability care is not the proffesion ofWelfare Work. When I asked the AIWCW (the assessement agency for WelfareWorkers) if disability Care is Welfare Work they answered that it isWelfare Work, but that DIAC has the final say when it relates to visaapplications. I’ve e-mailed this answer to my Case Officer but never heardof her again.Because I still wanted to move to Australia and couldn’t get any morepoints on that application I desided to apply another time. At that momentI couldn’t get a State Sponsorship visa, so that wasn’t an option. BecauseI had to apply again, I also had to pay the application fee again and hadto wait another year, before my application would be processed. In Juli2008 I applied, for the second time, for a Skilled Migration visa. At thatpoint the waiting time was ten months up to one year.However, in january 2009 the first announcements where made about changingthe system and the CSL was introduced. Because I’m not on the CSL, thismeans my application would be processed later then I first thought. DIAC’sfirst guess was that I would have to wait untill Feburari 2010, before myapplication would be appointed to a Case Officer, but soon this was alreadymoved to Juli 2010 (their estimated waiting time was moved from one year totwo years).Since I was already trying to get a visa for four years, I decided to applyfor a Working Holiday visa for New Zealand to go and work there until Iwould get my Permanent Resident Visa for Australia. Meanwhile DIACsuggested to change my application for a Skilled migrant application to aState Sponsorship application, because that would give me priotity.Because Welfare Work wasn’t on any of the “in demand lists” I tried to geta positive assessment as a Social Worker, since my course (and also workexperience) has also a lot of similarity’s with Social Work. Unfortunatilymy assessment turned out to be negative, as I would have to follow somecourses to get a positive Social Work assessments. Most of my course wasfound positive for the profession of Social Work, but I missed out on acouple of subjects.My final chance was to get an off list State Sponsorship for WesternAustralia, which is also my first choice to live anyway, and in Juli 2009 Iapplied for this Off list State Sponsorship, so I would still get priority.At this time, the processing time is about three months and I haven’t heardthe outcome yet.Last month the final announcements where made and I heard I don’t have toexpect a visa until the end of 2012, because I’m not on the CSL, even if Ido get a possitive outcome on the State Sponsorship.Meanwhile I’m already trying to get a visa for four years now and there isstill no prospect on the end. If I look at vacancy’s on the internet, thereare more then enough jobs I could fulfil. I even applied for a job at theDepartment for Child Protection, but I’m afraid it takes a long time beforeI could go and work there, if I can’t get a visa within a short amount oftime.As I said before, I do understand the necessity from the new policy’s, butthere are people, like me, who applied for a visa before all the changeswhere announced and already took the essential measures, like selling ahouse, resign from their jobs and for me getting to New Zealand, where Ican only stay for a year.There is also the uncertainty which makes it even more difficult; at thismoment DIAC says that the applications from anyone not on the CSL is notexpected to be processed before the end of 2012, but what happens at theend of 2012? Are those applications being processed at that time, couldthis date be postponed again, or are those visa applications never beprocessed?People who applied for their visa before 2009, did this accroding to thepolicy which was in place at that time, with the waiting list ofapproximatily one year. Of course this is always subject to change, but thechange from a visa within a year after applying to a minimum of three years(without any surtainty’s in three years time), is a big deal.I hope you all will continiously look at possibilities for people whoapplied for a visa before all the changes/ announcements where made. Evenif the applications from those people where processed little by little/ oneby one, that would be something.I still have hope to build a life in Australia as soon as possible, as I’malready trying for so long and don’t want to let go of this dream, but hopedoes sometimes faith away and at some point even I probably feel the urgeto build a life, which you can’t if you’re constantly waiting for a visa.But I still hope you’ll be open to help the people who’re already waitingso long and have applied for a visa before 2009.I know I would be a great asset for Australia, not only in a Financial way(by spending my money there), but also in a professional way as a WelfareWorker to contribute to the community and my already lined up voluntairywork at a Wildlife rescue centre. I think my commitment and determinationwill be an advantage when building a life in Australia and thosecharacteristics will lead me to a job and a great life in Australia!I know my letter won’t change anything, but I hope you will understand whyI had to write this. And secretly I hope it will, at last, improve mysituation.Thank you for taking the time to read my story!

Vandaag heb ik van het DIAC bericht terug gekregen. Zij geven hetvolgende aan:
As you are already aware the Ministerial Direction of the 23/9/2009directly effects your application. Unfortunately as the Minster has passedthis new direction we have to abide by this direction and can not assessany cases that are not currently deemed as priorities for Australia giventhe current economic environment.
I do sympathise with your position and those of the other applications inyour position. However, the processing priorities are put in place to bestmeet the current needs of the Australia, these priorities, however, may besubject to change and you should always keep abreast of the latest news viathe DIAC website. We will, however, endeavour to move to process andfinalise your application and other sin the same priority group as soon aswe are able to do so.

Niet een antwoord waar je heel veel aan hebt, maar ze geven nog niet aan dat ik het beste maar alle hoop moet opgeven. Ook geven zij aan dat er de komende tijd, anders dan sommige emigratiebureau's aangeven) wel degelijk veranderingen doorgevoerd kunnen worden, afhankelijk van de situatie. Veel slechter kan het niet worden, dus wellicht geeft dit nog enige hoop. Zelf ga ik er maar vanuit dat het nog wel even kan duren, maar ik zal zeker bezig blijven met mijn visumaanvraag! Mijn uiteindelijk doel is en blijft zsm naar Australie te verhuizen en ik zal er alles aan doen om dit doel te behalen, al kost dat tijd en veel, heel veel, frustraties!

Wednesday, September 30, 2009

New Zealand, here I come

Zo, aangezien ik heb besloten me momenteel even niet druk te maken om mijn visum voor Australie en dat maar gewoon "even" af te wachten, kan ik me nu volledig concentreren op Nieuw Zeeland en me alvast orienteren op wat ik daarna wil doen, al weet ik van mezelf dat plannen constand kunnen veranderen.
En dus ben ik een beetje aan het rondkijken over de mogelijkheden die Nieuw Zeeland biedt. Een van de banen, waar ik me nooit zo in heb verdiept maar me wel erg aantrekkelijk lijkt, is werken als Youth Counsellor op een Cruise Ship. Je werkt dan in het animatieteam om de kinderen en jeugd te vermaken en ziet zo gelijk wat van de wereld. Sounds as my kind of job. Daarnaast verdien je redelijk goed (je maakt ook lange dagen), maar hebt ook geen kosten op het moment dat je aan het werk bent, daar je op de boot woont en dus hou je alles over wat je verdient.
Op de uren dat je niet werkt is er daarnaast genoeg te doen op de schepen. Ik moet zeggen dat dit idee me toch wel enthousiast maakt. Ik heb dan ook gereageerd op een advertentie waarin staat dat ze nu mensen zochten (dezelfde advertentie stond er een paar maanden daarvoor ook al op) om te vragen hoe dit te regelen is als ik daar in Februari aankom. Dat is altijd handig om te weten. Ik weet niet of dit is wat ik ga doen, maar dan weet ik maar vast hoe ik het kan regelen, mocht ik bij aankomst nog interesse hebben. Ze hebben vaak ook contracten voor 3, 4 of 6 maanden. Gezien de verdienste zou dit betekenen dat ik na het jaar Nieuw Zeeland makkelijk 2 maanden doo Laos en Vietnam kan reizen en wellicht is er ergens nog ruimte voor een retourtje Nederland.
Daarna zie ik wel verder. Momenteel zijn er, voor na mijn jaar Nieuw Zeeland voldoende opties, zowel in Europa als daarbuiten. Ik ben me daar een beetje op aan het orienteren, zodat ik weet wat de keus een beetje is, maar richt me in eerste instantie op mijn jaartje Nieuw Zeeland, want 4 maanden voor vertrek is alleen mijn visum en vlucht nog geregeld en ligt voor de rest alles open...

Friday, September 25, 2009

Veel ruis

Inmiddels is het nieuws op het Australie emigratie forum een beetje ingeslagen en zijn mensen die al een Case Officer hebben (normaal de laatste weken van het wachten), niet zeker van een snelle afhandeling en ook voor hen kan het nog maanden, wellicht jaren, duren eer ze aan de beurt zijn voor een visum.
Ik heb het nieuws een beetje laten bezinken en met mij zijn er door de nieuwe regelgeving vele gedupeerden. Ook met een State Sponsorship zal de visumaanvraag nu niet veel sneller gaan.
Er zijn 6 processen waar je in kan zitten en momenteel zit ik in catagorie 6 (de langzaamste) en met een State Sponsorship schiet ik maar 1 plaatsje op. Ook dan kan het dus nog jaren duren.
Ik ga nog wel proberen de State Sponsorship te bemachtigen, want elke vooruitgang is er op dit moment een. Daarnaast is Australie wel de economie die momenteel het snelst stijgt en dus weet je nooit of er niet binnenkort weer iets gaat veranderen.
Wel ben ik me aan het orienteren op wat ik eventueel kan doen na mijn jaar Nieuw Zeeland, aangezien de kans nu groter is dat ik dan min visum voor Australie nog niet heb. Op dit moment neig ik naar een Working Holiday visum voor Canada (volgens mijn broer is het Vancouver Island echt iets voor mij en ondanks dat Canada bepaalde maanden ook heel koud klinkt ziet het er inderdaad schitterend uit). Veel verder kijk ik nog niet, maar als het werkelijk nog 3 jaar duurt, wil ik misschien ook een paar maanden in Azie gaan reizen en wellicht nog tot ik mijn visum krijg in de UK gaan werken, of een project van een aantal maanden in het buitenland gaan doen. Het lijkt er dus op dat ik de komende jaren een soort Nomadisch bestaan ga leiden (klinkt wel grappig), totdat ik mijn visum voor Australie heb. In eerste instantie klonk dit niet zo aanlokkelijk, omdat je misschien toch ook wel iets op wil bouwen. Kijk ik echt goed naar mezelf, vind ik het heerlijk om in andere landen te reizen en te werken en denk ik wel dat het bij mij persoon past en langzaam maar zeker wen ik dan ook wel aan dit idee en kan ik er ook wel enthousiast over zijn. Natuurlijk is het een tweede keus, maar ik wil naar Australie en als dit dan wat later gebeurt, dan is dat zo en dan ga ik daarvoor gewoon nog veel zien van de wereld! Een working holiday visum voor Canada is echter wat moeilijk te verkrijgen, omdat ze daar maar een beperkt aantal Working Holiday Visa voor hebben. Maar ik wil volgend jaar zeker proberen zo een visum te bemachtigen. Voor mij is dat dan op het randje, aangezien je voor je 31ste een visum moet hebben, dus wellicht (als bij DIAC alles zo blijft lopen, alles kan natuurlijk binnen 3 jaar weer veranderen) pik ik nog een jaartje Canada mee. Gelukkig is het in alle landen mogelijk om in en uit te reizen waardoor ik ook nog eens een vakantie naar een ander land kan doen in die jaren of op bezoek kan komen naar Nederland.

We gaan het zien. Ik heb besloten me nu maar vooral te richten op Nieuw Zeeland. Ik ben vastbesloten uiteindelijk in Australie terecht te komen, maar met welke omweg dat zie ik wel. Zoals gezegd kan het zo weer veranderen dat ik er wel sneller kom en anders biedt de wereld genoeg mogelijkheden om een paar jaar vol te maken. En dus ga ik maar genieten van alles wat me te wachten staat en ga ik me nu maar verheugen op het feit dat ik in ieder geval naar Nieuw Zeeland mag. Want wat er ook allemaal te gebeuren staat; dat staat vast! New Zealand here I come (en een vakantie australie terwijl ik in Nieuw Zeeland zit, zit er ook wel in).

Wednesday, September 23, 2009

Loslaten of doorgaan?

Eigenlijk is die vraag erg makkelijk te beantwoorden. Ik heb al eerder gemerkt dat ik mijn droom om naar Australie te verhuizen niet kan loslaten... Nu zul je denken wat deze vraag dan wel in de titel van dit topic doet. Eigenlijk is het meer een symbool om aan te geven dat de dingen waarschijnlijk wederom veranderen en ditmaal wederom niet in mijn voordeel.
De voorrangslijsten gaan veranderen en de geruchten gaan dat dit betekend dat aanvragen van mensen die niet op een voorrangslijst staan niet voor 2012 aan de buurt zijn. Nou sta ik nu net op een voorrangslijst en ik zie dit ook niet snel veranderen. Ik had vorige week DIAC gemaild en in dat mailtje heb ik geschreven dat ik hoop dat ze ooit ook nog de aanvragen van mensen gaan behandelen die niet op een voorrangslijst staan, zeker van degene die voor al deze veranderingen hun aanvraag al hebben ingedient. Ik kreeg een reactie waarin in de laatste alinea stond dat ik het beste, om voor een visum in aanmerking te komen, een state, of beter nog, een employment visum kon aanvragen. Dat biedt dus weinig hoop en hierdoor lijkt het dat de geruchten toch wel enigzins kloppen.
De geruchten geven ook aan dat je met een State Sponsorship wel voorrang blijft houden, echter wordt die voorrang verlaagd, daar mensen met een State Sponsorship en CSL ook nog eens voor. Nu zet ik op dit moment echt alles op alles om een State Sponsorship te bemachtigen, want ik ga er vanuit dat, ondanks de voorrang wellicht iets minder wordt, dit wel echt de enige manier is om nog aan een visum te komen. Althans binnen afzienbare tijd.
Ik moet wel toegeven dat ik wel een beetje (understatement!!!!) boos ben op DIAC, aangezien ik vind dat ze dit niet kunnen maken. Tuurlijk weet iedereen die een visumaanvraag indient dat er veranderingen kunnen optreden, maar ik vind een verandering waarin je van 10 maanden wachttijd naar 4 jaar gaat echt een beetje vreemd. Mensen houden rekening met een bepaalde wachttijd en stemmen hun toekomst hierop af, maar schijnbaar heeft DIAC hier geen boodschap aan. Ik heb mijn baan inmiddels wederom opgezegd (goh Dejavu???) en een jaar visum voor Nieuw Zeeland, maar wat dan? Ik weet dat ik niet terug wil naar Nederland, maar wil ook niet steeds tijdelijk ergens blijven, nee ik wil juist ergens mijn toekomst op gaan bouwen. Het nadeel is dat ik dat toch echt in Australie wil doen. Ik weet helaas ook dat ik deze droom niet los zal kunnen laten...
Maar op dit moment weet ik ook even niet meer hoe ik die droom in vervulling moet laten gaan. Mijn enige troef, en gelukkig heb ik die momenteel nog, is om toch die State Sponsorship in de wacht te slepen...
Om die kans groter te maken, heb ik wederom gesolliciteerd bij de department for Child Protection. Je komt dan wel in een pool en hebt nog niet gelijk een vaste baan, maar gezien de functies waarop in solliciteer bijna altijd beschikbaar zijn, vind ik dat dit toch ook in mijn voordeel moet werken. Het nadeel is wel dat ik nu alle hoop op een State Sponsorship zet, waarvan ik weet dat de kans niet zo groot is dat ik hem krijg en waarvan ik ook niet weet dat, mocht ik hem alsnog wel krijgen, in hoeverre dat na alle veranderingen voordeel biedt. Maar goed elke voorrang is er een, zeker als ik in ieder geval tot 2011 in Nieuw Zeeland mag blijven. Mocht de nood echt hoog zijn kan ik daarna altijd een jaartje gaan reizen, naar de UK om te werken (tijdelijk) of op een Workig Holiday nog een jaartje naar Canada. Ja mogelijkheden zat, om me tijdelijk te vermaken. Maar helaas is dat niet wat ik eigenlijk wil!

Sunday, September 20, 2009

Emigratie gericht weekend

Zaterdag 19 September
Dit weekend stond redelijk in het teken van mijn naderende "emigratie". Zo had ik zaterdagavond voor leden van het xpdite forum (Australie emigratie forum) een barbeque georganiseerd in strandtent Solbeach. Ongeveer drie jaar geleden had ik, samen met Chantal, eenzelfde uitje georganiseerd. Nu zit Chantal al lang en breed in Australie, dus heb ik het ditmaal zelf georganiseerd.
Vanaf 16.30 was het tijd om gezamelijk wat te drinken en om 18.30 zouden we aan tafel gaan. Met een redelijk groepje waren we al op tijd bij Solbeach en hebben we heerlijk van het weer genoten. Om net over 18.30 waren we helemaal compleet, met 21 mensen en konden we beginnen met de barbeque. Helaas was het eten, zeker qua hoeveelheid, er wel iets op achteruit gegaan, waardoor niet alle magen geheel gevuld waren. Maar gezellig was het in ieder geval wel!
Na het barbequeen, zijn we met degene die nog
aanwezig waren naar binnen gegaan en rond het
haardvuur gaan zitten. Ook daar werd er flink met elkaar gekletst. Feit is nou eenmaal dat andere toekomstige emigranten, je nou eenmaal beter begrijpen dan je naaste omgeving, hoe hard hun ook hun best doen om het te begrijpen.
Andere toekomstige emigranten, weten waarom je zoiets doet, zonder veel uit te hoeven leggen. Daarnaast begrijpen zij maar al te goed de frustraties die vaak gepaard gaan met een visum aanvraag. Om 23.30, nadat we geloof ik wel vijf keer aan hadden gegeven zo op te zullen gaan stappen, zijn dan met het laatste groepje ook gegaan. Ook buiten hebben we nog even staan praten, maar daarna was het toch echt tijd voor iedereen om naar huis of het geboekte hotel te gaan. Het was weer een geslaagde avond, waarin ik weer leuke nieuwe mensen heb ontmoet en weer lekker heb bijgekletst met oude bekende!
Zondag 20 September
Vandaag, zondag 20 September, kwam Marian langs, degene die voor Mouse wil gaan zorgen als ik vertrek. Ik wilde perse iemand die ik kende en Mouse niet op marktplaats (of een dergelijk forum) neerzetten, zodat ik zeker weet dat ze het goed krijgt. Ik heb Mouse niet horen klagen en dus denk ik wel dat het goed komt. Ik vind het heel erg dat ik haar niet mee kan nemen, maar gezien het feit ze dan 24 uur in een vliegtuig moet zitten en dan zes weken in qarantaine moet, in een kattenverblijf, terwijl ze heel erg bang is voor andere katten of honden, wil ik haar die stress niet aandoen. Gelukkig wil Marian haar graag in huis nemen en zo ben ik in ieder geval blij dat ze naar iemand kan die haar graag wil en waar ze haar verdere leven op een goede manier kan slijten. Niet een van de leukste momenten van mijn vertrek, maar wel een hele belangrijke. Waarschijnlijk vind ik het erger dan Mouse zelf!



Thursday, September 17, 2009

Visumstress

Als je middenin de procedure zit om een visum voor Australie aan te vragen heb je hier, in meer of mindere mate, altijd wel een keer last van. Daarin ben ik zeker niet de enige (Rimko en Ingrid, ik heb jullie idee voor een blog ook even gebruikt...). In mijn geval, waarin niet alles geheel soepeltjes is verlopen de afgelopen vier jaar (jaja het is alweer vier jaar geleden dat ik aan mijn visum aanvraag begonnen ben) en het verloopt nog steeds niet soepeltjes. Dus dan heb je helemaal wel eens last van visumstress. DIAC werkt ook niet mee met alle veranderingen die zijn doorgevoerd de afgelopen tijd en wederom staan er veranderingen op stapel, welke nog niet geheel duidelijk zijn, maar wat wel weer veel onrust met zich meebrengt. Gaat het dan nog langer duren? Dat kan bijna niet, want ik lig al helemaal onderaan de stapel! Maar is het straks uberhaupt nog wel mogelijk een visum te bemachtigen? Al kan ik me ergens niet voorstellen dat dat zou kunnen, daar ik vind dat zulke veranderingen dan alleen doorgevoerd kunnen worden voor nieuwe aanvragen (wat tot voor kort ook eigenlijk het geval was; een verandering die doorgevoerd werd gold voor alle nieuwe aanvragen en niet voor de aanvragen die al binnen waren bij DIAC).
Voor mij is al duidelijk dat ik, zonder State Sponsorhsip, nog erg lang moet wachten op een visum. Dat gaat nog zeker een jaar tot anderhalf jaar duren, zij het niet nog langer. Zelf zou ik het liefst mijn 30ste verjaardag in Australie vieren en dus mijn visum voor Oktober 2010 hebben. Daar ik tot Februari 2011 in Nieuw Zeeland mag zijn, is mijn uiteindelijke doel een visum hebben voor Febriari 2011. Helaas is dat een doel waarin DIAC moet gaan werken en waar ik niks in kan doen.
Daarom zet ik weer alles om mijn kansen op een State Sponsorship te vergroten. Nadeel is dat je hier dan weer erg mee bezig bent en ondanks dat de kans klein is, ik toch daar mijn hoop op vestig. Echter is de kans dan weer groot dat de hoop wederom met een bericht vernietigd wordt. Dat is natuurlijk geen reden om op te geven en daarom ga ik wel door en blijf ik het proberen. Het is echter wel frustrerend dat het allemaal zo gaat, dat je niet weet waar je aan toe bent.
Daarnaast rijst bij mij ook nog wel eens de vraag: wat als ik geen visum heb op het moment dat mijn Working Holiday voor Nieuw Zeeland afloopt? Op dit moment zie ik het niet zitten om dan terug te keren naar Nederland. Ik weet natuurlijk niet hoe ik daar op dat moment tegenaan kijk. Er zijn wel een aantal opties die ik openhoudt, maar waar ik nog niet teveel aan wil denken, omdat ik er vooralsnog vanuit moet gaan (van mezelf) dat ik tegen die tijd toch wel een visum heb (Working Holiday voor Canada en in de UK is genoeg werk voor Social/ Welfare Workers). Dit zouden dan wederom tijdelijke opties zijn, totdat ik alsnog ooit wellicht een visum krijg...

Een hoop zorgen, wellicht zijn sommige wat voorbarig, maar dat komt door een jarenlang onzeker proces, waardoor ik niet meer op het systeem van Diac vertrouw. Toch blijf ik positief, in die zin dat ik blijf proberen om zo spoedig mogelijk naar Australie te kunnen gaan. Dat is mijn doel en dat doel wil ik, uiteindelijk, bereiken. En wie weet, doet er zich uiteindelijk ooit een mogelijkheid voor, waardoor ik toch nog sneller dan veracht mijn visum heb...
Of moet ik dan toch maar op zoek gaan naar mijn eigen "Outback Jack"?

Wednesday, September 9, 2009

Nog even geduld.

Gister heb ik een mail van DIAC gehad waarin te lezen stond dat, als het mij niet lukt een State Sponsorship in de wacht te slepen, ik voor het nieuwe financiele jaar nog geen visum hoef te verwachten. Het nieuwe financiele jaar begint pas in Juli en dus gaat het dan nog even duren. Dat is toch wel jammer, maar eerlijk gezegd heb ik dat wel een beetje aan zien komen. Ik ben dan ook erg blij dat ik wel een visum heb aangevraagd voor Nieuw Zeeland, waar ik in ieder geval tot Februari 2011 kan blijven en dit is, wellicht met 3 maanden te rekken. Mocht het mij nou lukken om voldoende geld te sparen terwijl ik in Nieuw Zeeland ben, kan ik ook altijd nog tijdelijk op een touristenvisum naar Australie, om daar nog even mijn visum af te wachten. Hopelijk is dat echter niet meer nodig.
Sjah dan heb ik ook nog de mogelijkheid dat ik gesponsord ga worden door de staat West Australie. Dan hoeft het allemaal niet zo lang te duren en heb ik waarschijnlijk begin volgend jaar al een visum. Die kans is echter vrij (zo niet: erg) klein en daar probeer ik dus maar niet al teveel op te hopen.
Ik heb uberhaupt nog wel even getwijfeld of ik een Sponsorship van West Australie aan zou nemen, omdat ik toch ook wel graag richting Melbourne zou gaan. Gaat het echter allemaal zolang duren dan neem ik hem zeker aan en ga ik de eerste 2 jaar gewoon in Perth wonen. Daarna zie ik wel verder. Perth is een heerlijke stad met geweldige mogelijkheden, dus dat komt wel goed.
Maar goed, het is allemaal dus even, of heel lang, afwachten. Ik verwacht begin November iets te horen van de staat West Australie; of ik in aanmerking kom voor een State Sponsorship. Dan geeft dat in ieder geval vast wat meer duidelijkheid.

Verder heb ik inmiddels ook al mijn collega's en mijn baas ingelicht over mijn aanstaande vertrek. Mijn baas reagereede vooral zakelijk, mijn collega's reageerde erg positief. Sommige gaven aan het heel leuk voor me te vinden en anderen snapte ook wel dat het heel moeilijk is je leven hier weer op te bouwen als je eerder serieuze plannen had om te gaan emigreren.
Ik merk dat ik het wel heel prettig vind dat mijn collega's het nu weten. Dat ik geen informatie meer achter hoef te houden.
Volgende week zaterdag, 19 September, heb ik een barbeque uitje georganiseerd voor mensen van Xpdite (australie emigratie forum). Dan gaan we lekker met 21 mensen over Australie en onze toekomst plannen kletsen. Allemaal mensen die weten hoe het is om in deze procedure te zitten en om te dromen van een toekomst in het land Down Under! Ik heb er zin in!

Saturday, August 22, 2009

Vakantie!!!!

Gister heb ik mijn baas gemaild, met het feit dat ik per 1 Februari op ga zeggen. Nou zal je denken dat mailen niet de beste optie is en dat is het ook niet. Natuurlijk had ik het liever gewoon verteld. Maar nou spelen er een aantal situaties op de Jutters, waardoor sommige mensen het idee hebben wellicht niet te kunnen blijven als sociotherapeut en daardoor eraan denken om weg te gaan. Mijn baas is de afgelopen weken op vakantie geweest en weet hier niks vanaf. Nu komt hij volgende week terug en dan heb ik vakantie (jaja het is eindelijk zover, na 5 drukke diensten heb ik eindelijk een weekje vrij). In die week gaat een collega met hem praten over haar toekomst en ik vond het wel zo netjes als mijn baas dan in ieder geval weet dat er per Februari nog een vacature plaats vrij komt. En zo komt het dat ik gister heb gemaild en hij hiervan dus op de hoogte is. Aangezien ik gister, door de drukte van de dienst, vergeten ben de mail die ik heb gestuurd te deleten, staat deze nog onder verzonden mails, waardoor het dus ook nog eens zo zou kunnen zijn dat mijn collega's deze ook lezen. Dat was echter niet helemaal de bedoeling... Nou ja vanfaf na mijn vakantie hoeft het dus niet zo'n groot geheim meer te zijn en als iemand dan iets vraagt geef ik het gewoon eerlijk aan.
Nu heb ik dus lekker een weekje vakantie, waarin ik eindelijk eens niet zoveel heb gepland. Met mooi weer ga ik een beetje op het strand hangen, ik heb vandaag een uitje met mijn neven en nichten en ik ga met mijn moeder een dagje naar Leiden, dan kan ik gelijk mijn verzekering afsluiten voor de eerste drie maanden van mijn reis en weer even een lading lekkers bij Tuckerbox halen. Daarnaast ga ik de vrije uurtjes die ik heb besteden aan het opzeggen van alle abonnementen, verzekeringen etc. Toch nog een hoop te doen, maar na deze week is dan dus echt alles geregeld voor vertrek en hoef ik alleen mijn huisje ter zijner tijd nog leeg te ruimen.
Ik verwacht over 2 maanden het antwoord op mijn Off list State Sponsorship voor Western Australie. Ik verwacht deze niet te krijgen, maar hoop het natuurlijk weer wel. Zouden ze nou mijn hoop voor een keertje positief belonen????

Sunday, August 16, 2009

Perth versus Melbourne

Aangezien ik nu toch een State Sponsorship aan het aanvragen ben voor West Australie, verdiep ik me momenteel maar op twee steden, in plaats van een.
Perth een mooie stad in West Australie en Melbourne, de culturele stad van Australie in Victoria.
Mocht ik een State Sponsorship krijgen voor West Australie, denk ik dat ik hier wel gebruik van ga maken, als dit betekend dat mijn visum aanvraag er sneller doorheen komt, dan moet ik wel 2 jaar in de staat West Australie gaan wonen/ werken.
Perth is eigenlijk de stad waar ik me, tijdens mijn reis door Australie, het meeste thuis gevoeld heb (owkee, samen met Sydney). Het is een stad met 1,6 miljoen mensen, maar straalt een bepaalde rust uit. Vanaf Kings Park heb je een geweldig uitzicht over de stad, al zal je hiervoor eerst de vele treden moeten beklimmen. Verder heeft Perth een paar mooie stranden en strandplaatsjes (te denken valt aa Fremantle en Scarborough) en een heerlijk klimaat. West Australie is minder toeristisch dan de andere plekken in Australie, wat een enorm voordeel is. Het reef hier is dus minder aangetast dan op andere plekken in Australie. Jammer is dat Perth geen grote theatervoorstellingen laat zien en er weinig mogelijkheden zijn voor theatercursussen. Wel hebben ze er een aantal amateurverenigingen. Ook is deze stad qua huurwoningen beter betaalbaar dan Melbourne/ Sydney.
Melbourne, aan de andere kant, is de culturele stad van Australie en heeft veel theaters en theater cursussen. De stad zelf is minder mooi als Perth en het klimaat iets minder goed (maar heeft ook in de winter dagen van boven de 20 graden). De queen victoria Market is een groot pluspunt. Veel verse groenten en fruit, voor niet al teveel geld. Melbourne is, qua huren van woonruimte, wel een stuk duurder dan Perth en omgeving. Wel ligt de stad centraler en minder geisoleerd dan Perth en heeft het ook een mooie omgeving met bijvoorbeeld the Great Ocean Road in de buurt.
Al met al, twee erg verschillende steden, die beide nog in aanmerking komen voor mij om te gaan wonen. Ik laat het nu even over aan Australie. Mocht ik mijn State Sponsorshi krijgen voor West Australie is de keus denk ik snel gemaakt en ga ik die richting op. Mocht dat niet zo zijn en wacht ik op mijn skilled independent (waardoor ik zelf mag weten waar ik ga wonen), zal ik waarschijnlijk in Melbourne starten en als het me niet bevalt doorgaan naar Perth. Beide steden zijn naar mijn idee prima om te leven. En met minder theatercursussen in Perth lijkt het me ook leuk als vrijwilliger in de wildlife rescue een aantal uren per week te werken en me aan te sluiten bij een amateur theater gezelschap. Ik ben benieuwd in of in de buurt van, welke van deze twee steden ik uiteindelijk terecht ga komen. Ik hou jullie op de hoogte.

Tuesday, August 11, 2009

Nog eentje dan...

Als je een droom waar wilt maken en het loopt niet helemaal zoals je zou willen, is het in ieder geval belangrijk dat je er alles aan gedaan hebt om het te laten slagen.
Op het Xpdite forum (Australie emigratie forum) hoorde ik laatst dat er mensen waren die niet op de "demand list" van Western Australia stonden, maar wel een off list State Sponsorship hebben weten te bemachtigen. Elke staat mag namelijk per jaar 500 mensen een State Sponsorship aanbieden, waarvan het beroep niet op de "in demand list" van deze betreffende staat staat. Helaas hebben een aantal Staten (waaronder Victoria) besloten deze 500 plaatsen toch nog steeds (extra) te vergeven aan mensen waarvan het beroep op de "demand list" staat, waardoor ik deze optie in Victoria niet kan proberen. Nu moet je wel aantonen dat je onmisbaar bent voor deze staat en aangeven waarom je hierheen wilt verhuizen. Na lang nadenken heb ik toch maar besloten om een off list State Sponsorship aan te vragen voor Western Australia. Ik acht de kans dat deze wordt toegekend erg klein, daar er niet eens zoveel vacatures te vinden waren voor iemand met een Welfare Work achtergrond, maar wie niet waagt wint zeker niet. En uiteindelijk heb ik toch het een en ander aan vacaturs bij elkaar weten te vinden en ook aangegeven dat ik eerder al zo goed als een baan had in Perth (in 2007 weliswaar, maar deze functie bestaat nog steeds en hier zoeken ze eigenlijk altijd mensen voor, ook nu nog).
Daarnaast twijfel ik ook wel een beetje tussen West Australie (Perth) en Victoria (Melbourne), waardoor ik niet meer zeker weet waar ik het liefst zou willen wonen. Zo vind ik Perth gewoon een geweldige stad, waar ik me goed thuisvoel met een heerlijk klimaat. van Melbourne vind ik de stad minder, maar doordat het de culturele stad van Australie is, heeft Melbourne voor mij een stuk meer te bieden op het gebied van theater (zowel cursussen als bekijken).
Met een State Sponsorship van Western Australia zit ik voor 2 jaar aan Perth/ West Australie vast, als ik wacht tot mijn skilled independent goed gekeurd wordt, kan ik gaan en staan waar ik wil. Het probleem is echter dat er totaal niet in te schatten is hoelang de aanvraag voor mijn Skilled Independent nog gaat duren. Dit kan goed nog meer dan een jaar duren. Als ik nou zeker wist dat deze in de eerste helft van volgend jaar wordt afgegeven dan zou ik niet twijfelen en gewoon gaan voor mijn Skilled Independent. Echter is het niet te zeggen hoelang dit nog gaat duren. En dus heb ik voor de zekerheid maar een, gratis, Sponsorship aangevraagd bij de overheid van West Australie. De behandeling voor een State Sponsorship gaan namelijk voor en verlopen heel wat sneller dan de behandelingen voor een Skilled Independent. In de tussentijd ga ik hard nadenken of ik mijn visum aanvraag ga veranderen, mocht het onverhoopt zo zijn dat ik toch een State Sponsorship krijg toegewezen. Maar nogmaals, ga ik er niet vanuit dat dit het geval is en waarschijnlijk maak ik me dus zorgen om niks en moet ik gewoon wachten totdat mijn Skilled Independent aanvraag aan de beurt is, hoelang dit ook nog gaat duren. Dit is echter het laatste, allerlaatste wat ik eraan kan doen om mijn aanvraag te versnellen. Achteraf wil je toch graag alles aangepakt hebben, nietwaar!

Friday, July 31, 2009

Nog 6 maanden

en dan sta ik op schiphol en vertrek ik over een paar uur. 6 maanden (of 26 weken), wat klinkt dat lang! Zo lijkt het net of ik aan het aftellen ben. Nou dat ben ik ook! Ik merk dat ik er nu gewoon aan toe ben mijn leventje, zoals ik dat hier heb in Nederland, af te ronden en verder te gaan kijken op de wereld. Ik moet ook zeggen dat ik niet bijster veel zin heb ik de komende 6 maanden (al staan er gelukkig wel genoeg leuke dingen gepland) en heb nog nooit zoveel zin gehad in de winter (jaja voor het eerst in mijn leven kijk ik uit naar de winter). Ik ben al zolang bezig om dat doel uiteindelijk te berijken en dat wachten is nu een beetje op. Ik wil verder en heb het idee nu een beetje stil te staan. Tuurlijk geniet ik nog wel van de dingen in Nederland, maar het is anders. Uiteindelijk zit ik toch met mijn hoofd in Nieuw Zeeland, en voornamelijk Australie.
Lastig is dat nog niet iedereen in mijn omgeving weet dat ik ga vertrekken en het nog steeds niet het juiste moment lijkt om te vertellen. Dat maakt het soms wel lastig. Daarnaast is het soms ook jammer dat anderen niet lijken te zien hoe belangrijk deze stap voor mij is. Emigratie staat voor veel mensen toch wel ver van hun eigen interesses en is daarnaast voor de omgeving een niet altijd even leuke stap. Ja dat laatste begrijp ik ook echt wel. Maar als ik dan zie hoe op anderen wordt gereageerd, die een stap nemen welke wellicht dichterbij de beleving van de omgeving staat, zie je pas hoe verschillend er wordt gereageerd, of hoe weinig sommige mensen op mijn plannen reageren momenteel. Ik begrijp dat mijn plan ook gevolgen heeft voor mijn omgeving en wellicht niet altijd leuke gevolgen, maar ik zal toch mijn eigen weg moeten gaan en ik denk dat iedereen dat ook wel weet. Ach we gaan gewoon vrolijk verder, ik probeer me niet teveel te storen de reactie van anderen. Ik kan niks met reacties die ik niet krijg of die alleen naar anderen worden uitgesproken (en niet naar mijzelf) dus dat scheelt dan weer.
Dus vertrek ik over 6 maanden lekker richting Nieuw Zeeland om daar alvast te beginnen met het opbouwen van een nieuw leven, waarna ik doorga naar Australie om daar uiteindelijk echt mijn nieuwe leven te beginnen. En hopelijk vliegen deze 6 maanden dan lekker hard om.

Monday, July 20, 2009

Geboekt

Ik wilde eigenlijk morgen mijn vlucht boeken, aangezien ik dan vrij was, maar nu mijn visum vast staat heb ik ook maar vast mijn vlucht geboekt. Je kan er maar beter op tijd bij zijn. Gelukkig was er nog plek genoeg op de vlucht en waren er nog genoeg keuze's qua stoelen.
Jaja dat internet van tegenwoordig is zo gek nog niet. Met het invullen van wat gegevens en het juiste bedrag betalen heb je binnen No Time en Working Holiday Visum voor Nieuw Zeeland en een vlucht geboekt, waarbij je ook nog eens kan kiezen op welke stoel je deze lange vlucht gaat maken...
Zoals al eerder aangegeven, maar wat nu dus zeker vast staat, vertrek ik op zondag 31 Januari uit dit koude landje op weg naar de andere kant van de wereld, waar op dat moment juist de temperaturen oplopen! In Kuala Lumpur heb ik voldoende tijd om een aantal uren (lees; ik heb bijna 15 uur overstap tijd) te gaan rusten in het Transit Hotel, om zo fris en fruitig in Auckland aan te komen!
De belangrijkste zaken zijn hiermee dus geregeld, wat betreft mijn verblijf aan de andere kant van de wereld; ik mag er een jaar blijven, mag zelfs werken en ik wordt er heen gevlogen. Het enige wat nu nog moet volgen is het opzeggen van alles wat ik me maar kan bedenken in Nederland. Voor mijn reis daarheen, hoef ik alleen nog maar een verzekering aan te vragen, maar aangezien ik daar de formulieren al voor in huis heb is dat niet meer het grootste probleem!
Ik ga dus... eindelijk... Misschien nog niet gelijk naar Australie, maar ik ben toch verrekte dichtbij als ik in Nieuw Zeeland zit. En wellicht volgt dan mijn visum ook erg snel. Ach vanaf Januari hebben ze nog een jaar (alhoewel het wel leuk zou zijn volgend jaar de feestdagen in Australie te vieren...)!

Sunday, July 19, 2009

Visum nieuws...

Vandaag vond ik dit nieuws op de site van de overheid van Nieuw Zeeland:

Dear FEMKE CATHARINA TROMMAR,

New Zealand Immigration Service Electronic Work Visa issued under Working Holiday Scheme
I am pleased to advise your Working Holiday Scheme Work Visa application has been approved.
You have been issued a Work Visa which is current for travel to New Zealand until the date specified.

Dit betekend dus dat mijn Working Holiday Visum goedgekeurd is en ik dus een jaar mag wonen en werken in Nieuw Zeeland. Ik moet uiterlijk 20 Juli 2010 in Nieuw Zeeland aankomen, wat natuurlijk gaat lukken, daar ik deze week een vlucht zal gaan boeken voor, hopelijk, 31 januari 2010!

Saturday, July 18, 2009

Het regelen begint...

Heb ik net alle regelzaken achter de rug (voor het grootste gedeelte dan) voor mijn Skilled independent visum voor Australie, zit ik er weer midden in vanwege mijn Working Holiday Visum voor Nieuw Zeeland.
Vandaag ben ik naar Leiden gegaan, omdat daar de JOHO companie zit. Deze houden zich bezig met vakanties, werkvakanties en werken in het buitenland en bij hen kun je dus ook allerlei zaken regelen, zoals verzekeringen (een speciale verzekering voor in het buitenland), vluchten en allerlei andere hulp bij je plannen. Ik ben vandaag gaan informeren naar de verzekering, welke je kan afsluiten zonder dat je daarvoor nog verzekerd hoeft te zijn in Nederland. Ook wilde ik wat informatie over vluchten. Ik ben er niet zoveel wijzer geworden, maar waarschijnlijk kwam dat doordat ik er goed voorbereid heenging en dus eigenlijk al wist wat ik wilde en dus heel specifieke vragen had, voornamelijk om te bevestigen wat ik eigenlijk al wist. Wel is mij aangeraden, omdat ik niet precies weet hoelang ik in Nieuw Zeeland blijf (hangt natuurlijk af van de uitgifte datum van mijn visum voor Australie), om de reisverzekering elke keer voor een paar maanden af te sluiten. Via een mailtje kun je hem namelijk heel makkelijk verlengen tot een maximum van 4 jaar. Als ik elke keer een korte periode verzeker zit ik ook niet met teveel betaalde premie.
Daarnaast wilde ik graag wat informatie over vluchten, aangezien je een vlucht Nieuw Zeeland uit moet hebben (ze willen graag weten dat je na een jaar ook werkelijk vertrekt). Hier ben ik ook niet zoveel wijzer uit geworden, maar ook hier was het waarschijnlijk omdat ik zelf al erg goed weet wat ik wil en hoe het eventueel te regelen is. Ik ga dus in ieder geval een enkele reis Nieuw Zeeland boeken en probeer een enkele reis Nieuw Zeeland - Australie te boeken, welke een jaar geldig is en waarvan de datum te wijzigen is. Eventueel ga ze aan dat een Round the world ticket een optie was. Deze is standaard een jaar geldig en je hebt hierin tickets die zowel Nieuw Zeeland als Australie aandoen. Dan zou ik het gedeelte van Australie naar huis gewoon kunnen overslaan. Echter zijn deze tickets vaak rond de 1300 euro en dat is duurder dan 2 enkeltjes. Een enkele reis Nieuw Zeeland- Australie is namelijk zo duur niet. Helaas is een enkele reis naar Nieuw Zeeland wel wat duurder.
Zodra ik mijn visum heb, boek ik dus wel een vlucht richting Nieuw Zeeland en dan duik ik nog even in de enkele reisjes om Nieuw Zeeland uit te komen. Daar heb ik immers nog even voor. Ik krijg er steeds meer zin in om lekker weg te gaan.
Vandaag heb ik het dan ook gevierd, door in Leiden nog even Tuckerbox te bezoeken (verkopen ze ook Australische lekkernijen). Heel slecht heb ik dus net Mcleod's Daughters liggen kijken en onderwijl lekker Tim Tams gegeten en twisties (chips met een kaassmaak).
Aangezien ik toen toch wel aardig vol zat, was dit tevens mijn niet al te gezonde avondmaal. Maar ach... voor een keertje mag dat wel. Morgen wordt het weer een salade! Ik heb ook nog (voor bijna 9 euro!!!!!) een doos Nutri grain gekocht. Dat is ontbijtcereal, zeg maar corn flakes maar dan heel anders, beetje duur maar elders is het in Nederland niet te verkrijgen. Gelukkig kan ik het over 6,5 maand een stuk voordeliger eten!
Hopelijk kan ik deze of volgende maand mijn vlucht boeken, zodat alles vast staat! Ik heb gelukkig nog 28 weken om ervoor te zorgen dat alles goed geregeld is, maar van mij mogen ze eigenlijk zo om zijn.

Thursday, July 16, 2009

Nieuwe aanvraagprocedure

Aangezien ik al zag dat de prijzen van vluchten naar Nieuw Zeeland in januari omhoog gaan, heb ik bedacht dat ik vandaag dus maar vast mijn visum aan ga vragen en dan zo spoedig mogelijk mijn vlucht ga boeken... Ik moet wle nog even kijken of ik een enkele reis ga boeken en dan nog een enkele reis Nieuw Zeeland uit kan boeken (naar Australie toe), waarvan ik de datum kan weizigen, of dat ik een retour naar Nederland neem, waarvan ik de datum kan wijzigen en dan vanuit Nederland na een paar weekjes richting Australie ga. Dat zal van een aantal factoren afhangen. lang blijf ik dan echter niet in Nederland en eerst maar eens zien wat financieel het beste uitkomt en wat haalbaar is. Het is namelijk wel verplicht een ticket Nieuw Zeeland uit te hebben...
Mijn aanvraag voor het visum is dus de deur uit en ik hoop hier spoedig antwoord op te hebben. Daarna dus nog een vlucht boeken en dan is het meeste voor daar geregeld. Dan alleen alles wat in nederland nog geregeld moet worden regelen!

Wednesday, July 15, 2009

Forum uitje

Een paar weken geleden besloten een paar forumleden van Xpdite (het Australie emigratie forum) een "spontaan" forumuitje te organiseren en het net geopende eetcafe "Walkabout" in Breda. Walkabout is een Australisch eetcafe in de sfeer van een Australische pub. Doordat er nog geen kok is aangenomen staat er nog geen Australisch eten op de kaart (op Australian icecream na), maar wel al wat Australische dranken. Gister zijn we hier dus met een aantal forumleden gaan eten en dit was erg gezellig. Eindelijk weer eens kletsen met mensen die dezelfde interesses hebben en te maken hebben met ongeveer dezelfde procedures... Dat is erg prettig. Daarnaast is het natuurlijk gewoon erg gezellig om een avondje over Australie, visums en de naderende emigratie te praten met mensen die echt weten hoe het is om middenin een procedure te zitten. Het was dan ook een erg gezellige avond.
Na het eten zijn we met een aantal mensen nog even naar het park gegaan, alwaar een soort festivalletje bezig was. Ook dit was erg gezellig! Na een hele avond kletsen lachen en lekker eten, was het toch weer tijd om richting huis te vertrekken, waar ik pas tegen 00.45 aankwam en dus maar snel mijn bed heb opgezocht. Gelukkig staat het volgende uitje al gepland en wel op 19 September. Dan organiseer ik, net als een paar jaar geleden, weer een gezellige barbeque in een van de strandtenten van Scheveningen. Op dit moment komen er rond de 14 mensen, dus dat zal vast ook zeker gezellig worden.

Verder staat mijn streefdatum nu echt vast op Zondag 31 Januari. In mijn vakantie in Augustus wil ik 1 a 2 dagen uittrekken om toch echt even wat te gaan regelen; eventuele verlenging van mijn paspoort, aanvraag van het Working Holiday Visum voor Nieuw Zeeland, het boeken van de vlucht, het aanvragen van een verzekering, het opzeggen van clubs en abonnementen. Aangezien dat mijn laatste vakantie is voor Januari, wil ik zoveel mogelijk regelen in die week. Tot dan heb ik nog genoeg te doen en moet ik tussendoor ook nog gewoon fulltime werken. Hopelijk schiet mijn visum voor Australie dan ook nog een beetje op!

Thursday, July 9, 2009

Op naar het vertrek!

Inmiddels zijn we een week verder en ben ik blij dat ik eindelijk alles op een rijtje heb.
Nadat ik mijn vorige bericht gepost had bedacht ik me namelijk ineens dat er nog een optie was. Aangezien ik nog geen 30 ben en ik al wel een Working Hliday Visum heb gehad voor Australie, maar niet voor Nieuw Zeeland, bedacht ik me dat een Working Holiday Visum voor Nieuw Zeeland ook nog een optie is om een jaar door te brengen. Eerst heb ik dus de overheid van Nieuw Zeeland gemaild, omdat in hun informatie niet helemaal duidelijk stond vermeld of ik hiervoor nog in aanmerking kwam, omdat ik al wel een Working Holiday Visum voor Australie heb gehad. Dit was echter geen probleem, ik kan er nog gewoon 1 aanvragen voor Nieuw Zeeland. Toen rees echter de vraag, of dit niet in de weg zou komen te staan voor mijn visum aanvraag voor Australie, waardoor ik voor de zekerheid het DIAC maar even heb gemaild. Vanochtend kreeg ik het volgende antwoord terug:
If you have lodged an application for a General Skilled Migration visa you can also apply for, and be granted, any other type of temporary visa for any other country. This will not affect your General Skilled Migration visa application if you meet the requirements.
Dit betekend dus dat ik gewoon een Working Holiday Visum aan kan vragen.
Met een Working Holiday Visum voor Nieuw Zeeland heb ik het recht om een jaar te wonen (reizen) en werken in Nieuw Zeeland. Mocht ik hiervan 3 maanden in de agrarische sector hebben gewerkt kan ik het visum nog eens met 3 maanden verlengen! Mocht mijn visum dan nog niet toegewezen zijn kan ik nog een half jaar op een touristen visum in Australie gaan WWOOF'en (Willing Working On Organic Farms, waarbij je werkt tegen kost en inwoning en niet betaald krijgt). Dit betekend dat ik t/m Eind Juli of eind Oktober 2011 (ligt eraan of ik mijn Nieuw Zeeland visum 3 maanden verleng) uiterlijk Australie zou moeten verlaten. Aangezien ik dan al ruim 3 jaar wacht op mijn visum reken ik er eigenlijk een beetje op tegen die tijd het visum wel te hebben.
Op dit moment is dit voor mij dus een erg goede optie. Het betekend dat ik eind Januari kan vertrekken (jaja het wordt steeds eerder, maar ik merk dat ik het op mijn werk niet meer zo naar mijn zin heb en ook wel graag gewoon wil vertrekken) en dan ik de tussenliggende periode in Nieuw Zeeland gewoon kan werken, waardoor ik niet alleen geld verlies.
Bij deze is dus eigenlijk mijn beslissing wel genomen en ik ben erg blij dat deze mogelijkheid zich voor heeft gedaan. Nieuw Zeeland is absoluut een mooi land om een tijdje door te brengen en wellicht bezoek ik in de tijd dat ik daar ben Australie nog even. Letterlijk lijkt de droom die al zolang speelt dan ook dichterbij te komen (Australie ligt er immers niet zover vanaf).
Voor iedereen in mijn omgeving is dit ook een positieve stap; Als ik eenmaal een jaar in Nieuw Zeeland heb gewoont, is Australie helemaal zo ver niet meer...
Omdat Nieuw Zeeland niet zover van Australie afligt, is mijn plan ook om gelijk door te gaan vanuit Nieuw Zeeland naar Australie. Hierdoor voelt het toch alsof ik in Januari eigenlijk al ga emigreren!

Sunday, July 5, 2009

Waar deuren sluiten...

Heb je 'n droom waar je vast ingeloofd
Een echt ideaal in je hart en je hoofd
Of droom je enkel maar snachts in je bed
Met je deuren op slot en de wekker gezet
De ene droom is de andere niet
Ze nemen je mee in een schemergebied
Van weemoed en pijn en verbeelding en hoop
Ze komen en gaan en zijn nergens te koop

Elke droom bestaat pas als jij hem binnenlaat
Gaat ie leven, krijgt ie adem, wordt ie waar
Of dat hoop ik maar

... zal je zelf moeten zoeken naar een raam wat openstaat of te openen is. De afgelopen dagen is mij erg duidelijk geworden dat ik door wil met mijn toekomst. En alhoewel bij mijn eerdere visumaanvraag twijfels rezen of ik wel weg wilde uit Nederland (mijn sociale leven en de mensen om me heen achter wilde laten) heb ik de laatste dagen steeds sterker gemerkt dat mijn toekomst, zoals ik die nu voor me zie, niet in Nederland ligt. Ondanks dat ik er rekening mee heb gehouden dat ik geen positieve assessment zou krijgen voor het beroep van Social Worker, is dit nieuws harder ingeslagen als dat ik had gedacht en dit is eens te meer een bewijs van mijn toekomstdroom. Helaas betekend een negatieve assessment voor Social Work meer dan een paar nachten slecht slapen en een slecht humeur, namelijk ook dat mijn emigratie nog wel even op zich kan laten wachten. Echter heb ik gemerkt dat ikzelf niet kan wachten met een nieuw avontuur en is dat Australie nog niet, dan wil ik in de tussenliggende periode wellicht een andere avontuur aangaan. Een soort van compromis om het wachten (want mijn uiteindelijke doel blijft zo snel mogelijk naar Australie vertrekken) te verzachten. En dus ben ik gaan kijken naar de mogelijkheden hiervoor. Er rezen een aantal opties welke mijn visumprocedure zouden kunnen versnellen of mijn wachttijd zouden kunnen veraangenamen.
Ik heb 2 opties die ervoor kunnen zorgen dat mijn aanvraag versneld wordt.
Optie 1. De staat Victoria mailen of ze geen State Sponsorship kunnen geven als ik kan bewijzen van waarde voor hun te zijn. Ik kan veel vacatures opvullen waarbij ze vragen om een Social Worker of iemand met dergelijk beroep. Helaas staat deze mogelijkheid niet op de site van de staat en daarom zal de kans klein zijn dat het kan, maar wie niet waagt, wint zeker niet en dus heb ik deze kans gewaagd.
Optie 2. Kijken of er een andere staat in Australie is waar Welfare Worker op de lijst staat en daar dan 2 jaar gaan wonen en werken. Zo af en toe hoor je van iemand dat Welfare Worker op een lijst zou staan, maar tot nu toe heb ik dit zelf niet kunnen ontdekken.
Ook zou ik kunnen zoeken naar een instelling die mij zou willen sponsoren. Ook dan krijgt de aanvraag voorrang. Echter heb ik deze optie overboord gegooid, aangezien ik niet afhankelijk wil zijn van een bepaalde instelling.
Mochten bovenstaande opties niet lukken, zal ik waarschijnlijk nog een tijd moeten wachten voordat mijn visum wordt toegekend. Ik heb gister voor de zekerheid de puntentest ingevuld en kom aan de vereiste 120 punten, waardoor ik uiteindelijk wel een visum zal krijgen, de vraag blijft alleen; wanneer?
En dus ben ik gaan kijken welke mogelijkheden er overblijven als ik voorlopig geen visum krijg.
Optie 1 ligt voor de hand: in nederland blijven en de aanvraagprocedure afwachten. Voor mij is dit alleen een optie als ik uiterlijk voor halverwege volgend jaar kan gaan emigreren. Anders is dit, momenteel, voor mij geen optie. Begin tot uiterlijk halverwege volgend jaar wil ik weg zijn uit Nederland (sorry voor degene die ik achterlaat, het ligt niet aan jullie...).
Optie 2 Hopelijk dat ze over een half jaar weten hoe lang het nog gaat duren en op het moment dat het nog maar maximaal een half jaar gaat duren zou ik op een touristenvisum naar Australie kunnen en daar tijdelijk werken tegen kost en inwoning om geen spaargeld te verliezen (gewoon werken mag dan nog niet).
Optie 3 Deelnemen aan een ander tijdelijk project in het buitenland. Er zijn verschillende projecten (bijvoorbeeld via JOHO), waarbij je tegen kost en inwoning en soms ook een kleine vergoeding werkt. Dt kan zijn in de horeca, als groepsleiding in een weeshuis, in hostels, als groepsleiders voor kinderkampen etc. In de tijd dat mijn visumaanvraag loopt maar ik geen uitsluitsel heb, lijkt dit me een erg goede oplossing. Het is geen emigratie en geen Australie, maar wel een uitdaging tijdens het wachten en zodra ik mijn visum heb kan ik alsnog naar Australie vertrekken.
Het komende half jaar ga ik gebruiken om te kijken welke optie het beste gaat werken. Ergens begin of uiterlijk halverwege volgend jaar ga ik dus sowieso een nieuw avontuur tegemoed en neem ik wellicht een soort van sightseeing tour, voordat de weg me uiteindelijk brengt naar het eindpunt van de reis die ik 3 jaar geleden ben begonnen; Down Under!

Friday, July 3, 2009

Helaas...

kreeg ik op 2 Juli bericht van de AASW, om aan te geven dat mijn opleiding op dit moment niet voldoet aan de eisen die zij stellen voor assessment voor Social Worker. Zij rekenen de SPH eerder onder Welfare Work. Helaas voor mij staat alleen Social Work op de lijst van van beroepen welke de staat wil sponsoren. Dit betekend dat ik momenteel niet in aanmerking kom voor een State Sponsorship en dus mijn skilled independent moet afwachten. Dit is een grote teleurstelling, omdat een Stae Sponsorship visum momenteel snel wordt uitgereikt en mijn skilled independent visum nog erg lang op zich kan laten wachten. Zoals eerder aangegeven wacht ik al een jaar en daar kan nu nog minimaal een jaar bij komen (of meer).
Dit betekend dus dat mijn emigratie wederom wordt uitgeteld en weer is dit een teleurstelling.
Ik ben nu de mogelijkheden aan het bekijken om toch eerder weg te kunnen, desnoods op een touristen visum (zodra ik weet dat de behandeling van mijn visum niet langer dan een half jaar meer duurt) en dat ik dan desnoods wat maanden tegen kost en inwoning kan gaan "werken". Dit is wel een risico, daar ik eerder natuurlijk geen visum heb gekregen en dat dit wederom zou kunnen gebeuren (alhoewel ik er zeker van ben dat ik mijn visum zal krijgen). Ondanks dat ik het even helemaal gehad heb met de emigratie bureaucratie, wil ik wel nog opties bekijken. Het liefst zou ik halverwege volgend jaar vertrekken, maar deze kans wordt wel steeds kleiner.

Wednesday, July 1, 2009

Another year...

En zo was het weer 1 Juli. Precies een jaar geleden heeft DIAC mijn nieuwe visumaanvraag ontvangen. Nu, een jaar later, wacht ik nog steeds op antwoord en is het onduidelijk hoelang dit nog gaat duren.
Gister heb ik een mailtje gestuurd naar het AASW, met de vraag wanneer ik een antwoord van hen kan verwachten, vanwege mijn skills assessment voor Social Work. Normaal heb ik daarvan binnen een dag wel antwoord, echter ditmaal niet. Hopelijk betekend dit dat ze ermee bezig zijn.
Het blijft dus allemaal afwachten hoe het gaat lopen. Ik moet zeggen dat ik toch wel toe ben aan duidelijkheid. Zelfs als ik geen positief bericht krijg van het AASW! Maar eerlijk is eerlijk, natuurlijk blijf ik hopen op positief bericht, zodat ik toch wat sneller kan vertrekken. Het plan was natuurlijk om eind 2010 te vertrekken, maar het werken begint me wat tegen te staan, waardoor ik hoop iets eerder (halverwege 2010) te kunnen vertrekken.
Vandaag begint ook weer het nieuwe financiele jaar in Australie, wat inhoudt dat de nieuwe visumverdeling weer begint (er zijn maar een bepaald aantal visa beschikbaar vanaf 1 Juli).

Friday, June 12, 2009

Geen nieuws is goed nieuws?

Nog altijd wacht ik op antwoord van het AASW, de instelling welke mijn opleiding moet beoordelen en zal gaan kijken of mijn opleiding voldoet aan de eisen waaraan een opleiding voor Social Work in Australie zal moeten voldoen. Dit is erg spannend, want bij een positieve assessment kan ik overgaan naar een State Sponsorship voor Victoria en hoef ik niet zolang meer te wacht als dat het zal gaan duren met de aanvraag voor mijn Skilled independent visum. Mocht mijn assessment negatief uitpakken, kan ik geen State Sponsorship aanvragen.
Dat het nog spannender wordt blijkt uit het feit dat ik de DIAC (emigratiedienst van Australie) een mailtje heb gestuurd met de vraag hoelang het gaat duren als ik gewoon op mijn Skilled Independent zal moeten wachten. Het antwoord was dat ze daar op dit moment geen uitspraken kunnen doen en ik vrees dat dit geen goed bericht is. 1 July wacht ik een jaar en wellicht kan er dan nog een half jaar tot een jaar bij komen en eerlijk is eerlijk, daar zou ik liever niet op wachten... Ondanks dat ik geen haast heb om te vertrekken, wil ik graag dat stickertje met zekerheid in mijn paspoort hebben staan.
Het feit dat veel mensen met een SPH diploma het niet lukt om een positief assessment te krijgen voor het beroep "Social Worker", werkt helaas ook niet in mijn voordeel. In ieder geval in mijn gedachten niet!
Echter; zolang ik nog geen afwijzing heb gehad, kan mij assessment nog alle kanten op... Op dit moment is geen afwijzing, dus ergens ook goed nieuws. Nog beter zou het zijn als ik binnen nu en 2 weken (een assessment duurt ongeveer 8 weken en mijn aanvraag is van 28 april 2009) eindelijk eens een positief bericht krijg in mijn emigratieplannen. We hopen door en anders wordt het nog lang, heel lang wachten vrees ik. Maar laten we het week voor week bekijken en hopen op een eerste stap in de goede richting! Een ticket richting Melbourne graag!

Broken Dreams

Twee weken geleden heb ik een nieuwe cd gekocht (de laatste soundtrack van de Australische serie McLeod's Daughters) en hierop stond een songtekst, welke ik in deze situatie erg van toepassing vind en dus ook met jullie zou willen delen:

It’s so fragile, easy broken
It’s so fragile and it come’s so slow
But when hope, that sweet, sweet angel
Brings the dream, you thought had gone
Don’t turn away, turn back and listen
Yeah turn around, oh turn to me
Don’t break the dream, it’s waiting for you
It can give you what you need

But broken dreams can linger on
They tie you up, they bind like steel
You can escape, but do you want to?
Let me in, let me dream your dream

And don’t you question, how you got here
Don’t try to think, don’t think to Judge
And there’s no price, there never will be
Can’t value hope, can’t value love

‘Cause broken dreams linger on
They tie you up, they bind like steel
You can struggle, or surrender
Let me in, let me dream your dream

It’s not always clear, but always there
Sometimes we’re blind and lost for looking
We look to hard at empty air
Can’t live on air, can’t live on fear
So we live on dreams

Lyrick by: Posie Graeme- Evans

Friday, April 10, 2009

Steeds enthousiaster

Ondanks dat ik voorzichtig blijf over een eventueel state sponsorship visum, waarover jullie in mijn vorige blog hebben kunnen lezen, word ik wel steeds enthousiaster over dit visum.
Ik ben we wat meer gaan verdiepen in Melbourne, de stad waar ik dan zal gaan wonen en daarin heb ik wel wat positieve punten gevonden. Mijn grootste hobby is toneel, zowel spelen als kijken en in Perth waren de mogelijkheden voor toneelcursussen beperkt. In Melbourne ben ik echter gaan zoeken en zijn er redelijk wat mogelijkheden voor zowel korte als langere cursussen. Dat vind ik wel heel fijn. Hier in Nederland heb ik net een paar voorstellingen gespeeld en dat zou ik toch niet graag willen missen.
Verder is de omgeving van Melbourne ook erg mooi, met oa; de great ocean road (met het port campbell national park en de otway ranges), pinguin island en Wilson Promontory. Natuurlijk is d omgeving van Perth ook erg mooi, maar aangezien de kans wat groter wordt dat ik toch richting Melbourne vertrek, richt ik me momenteel daar maar even op. In Melbourne zelf is ook het een en ander te zien en doen. Ik was gek op de grote queen victoria market, flinderstreet station is erg mooi en federation square heeft ook zo zn charmes. Tijdens mijn reis heb ik het echter wat minder naar mijn zin gehad in Melbourne, al denk ik dat dit komt omdat ik veel mensen in Sydney kende en daar net een geweldige tijd had gehad. In Melbourne zat ik ruim een half uur van het centrum af en kende niemand en daar zat ik dan met Kerst en Oud en nieuw (welke uiteindelijk erg gezellig waren met mensen van het hostel).
Een anders voordeel van Melbourne is dat het niet zo geisoleerd ligt. Niet dat andere steden om de hoek liggen, maar Melbourne ligt toch tussen Sydney en Adelaide (en Canberra) in.
Nadeel is dat het levensonderhoud (voornamelijk qua huur van huizen) een stuk hoger ligt dan in Perth. Een voordeel is wel weer dat mijn beroep daar "in demand" is, wat wil zeggen dat ze veel Social Workers nodig hebben... Dan wordt het zoeken naar een baan wel makkelijker.
Al met al begin ik er steeds positiever tegenover te staan, wat wel inhoud dat ik op moet passen met me veel te verheugen hierop. Er kan immers nog vanalles fout gaan en in mijn visumproces gebeurt dat ook nog wel eens. Dus voorzichtig aan zie ik zeker wel kansen voor Melbourne en omgeving.

Friday, April 3, 2009

Een nieuwe (kleine) kans

Aangezien mijn de behandeling van de aanvraag voor mijn skilled independent visum nog wel even op zich kan laten wachten, ben ik op zoek gegaan naar andere mogelijkheden voor de aanvraag van een visum, welke me niet opnieuw een aanvraag zou kosten. Nou is het mogelijk om, zonder kosten, je skilled independent visum aanvraag om te zetten naar een zogenoemde "State Sponsership". Helaas is dit alleen mogelijk als je beroep in een van de staten op een "in demand list" staat, wat betekend dat in die betreffende staat, jou beroep hard nodig is. Helaas staat Welfare Worker op geen enkele lijst en dus had ik de hoop al opgegeven. Toch gloort er een beetje hoop. Het beroep Social Worker, staat namelijk wel op de lijst van beroepen in "demand" voor de staat Victoria (voor de Australie leken onder ons, de grote stad Melbourne behoord tot deze staat). Nu gaat er een hoop mis in mijn proces en dus blijft het een risico om een assessment te laten doen voor Social Work, maar ik heb besloten de gok toch te wagen. De enige twijfel ontstond door het feit dat een dit 600 dollar kost en het dus weer een duur grapje is, waarvan er een kans bestaat dat mijn aanvraag niet door de assessment heen komt. Toch heb ik besloten dit door te zetten. De aanvragen voor een state sponsorship gaan namelijk voor, waardoor de wachttijd een stuk minder lang is.
Aangezien voor een state sponsorship visum geen 120, maar 100 punten nodig zijn en mijn eerste aanvraag nog gepooled staat op 115 punten, hoop ik dit visum aan te kunnen vragen op mijn eerdere visum aanvraag en hoop ik dat mijn skilled independent gewoon door kan lopen. Dan maar gokken op 2 paarden, dan zou er uiteindelijk toch iets moeten lukken.
Momenteel is er een mailtje uit naar de DIAC met de vraag of er 2 verschillende aanvragen mogen lopen. Daarnaast heb ik dinsdag een afpraak bij de notaris voor het maken van gecertificeerde kopieen, van mijn diploma en wat referentiebrieven.
We gaan zien wat eruit komt. Het is niet eens zo dat ik zo snel weg wil (vertrek is toch pas halverwege tot eind 2010) maar ik wil gewoon zekerheid over het feit of ik een visum krijg of niet...

Wednesday, March 11, 2009

Een hobbelige weg

Aangezien het alweer even geleden is dat ik hier een blog heb geschreven, schrijf ik maar weer even een nieuwe update. Helaas wel met weinig goed nieuws.
Het begon met de invoering van een nieuwe lijst, een zogenaamde CSL lijst waar alle beroepen op staan waar een ernstig tekort aan is in Australie. De mensen op deze lijst krijgen voorrang op alle aanvragen. Daarnaast is er nog een MODL lijst, waar de beroepen opstaan die daarna voorrang krijgen. Helaas voor mij sta ik op geen van deze lijsten, waardoor mijn aanvraag helemaal onderop de stapel komt te liggen. Inmiddels ligt mijn visum aanvraag al 8 maanden bij DIAC en zou, normaal gesproken, mijn aanvraag toch wel binnen 4 maanden behandeld worden. Vanwege deze nieuwe ontwikkelingen heb ik DIAC echter gemaild met de vraag hoe dit nu zou gaan verlopen. Hun voorspelling op dit moment is dat het nog 12 maanden duurt eer mijn visumaanvraag in behandeling wordt genomen. In plaatse van 10 tot 12 maanden wachttijd, is deze dus opgelopen tot 20 maanden.
Verder is het hoogst waarschijnlijk ook zo dat, door de financiele crisis, er minder visa uitgegeven gaan worden vanaf Juli. Niet veel goed nieuws dus qua visa.

Ondertussen ben ik wel druk bezig in Nederland, om de tussenliggende tijd te vullen. Zo zit ik bij een amateur toneel vereniging, ben ik op zoek naar leuke theatercursussen (en heb er al wat gevonden), ga ik in april 3,5 week naar Zuid Afrika, Namibie,
Botswana en Zambia en ben ik hard aan het trainen voor de trailwalker (een non stop sponsorwandeling van 100 km voor Oxfam Novib --> zie www.carausiusmorosus.come2me.nl).
Op zich dus allemaal leuke dingen, maar het zou ook wel eens leuk zijn wat meer zekerheid omtrent mijn visum te krijgen. En dit keer dan wel positieve zekerheid.